Poëzie

ijsblok

ik nodig mijn vrienden uit voor een feest
én ik koop een blok ijs
we zitten eromheen alsof het een kampvuur is
onze voeten naar voren
één voor één staan mijn vrienden op
vertellen het ijs hoe erg het is
dat we in actie moeten komen
een elektrische auto rijden en zonnepanelen vooral zonnepanelen, warmtepompen en biologische ui, geen vlees of misschien een beetje en ook niet vliegen niet binnen Europa in elk geval of toch, maar dan alleen als het niet anders kan
dat we hadden moeten voorkomen dat het smelt
hoe we te laat alsnog
en ik volg het ijsblok 
hoe het kraakt
hoe het lekt
waar al dat water liggen blijft
dit kan de laatste keer zijn
dat mijn ogen zwart van doorzichtig ijs zien scheiden
dat mijn tenen voelen wat kou is
dit kan de laatste keer zijn 
dat ik mijn tong uitsteek
ijs lik en wachten moet
zolang het ijs een kampvuur is
duurt het feest
denk ik aan een man die ijsdikte ging meten
dat hij niet terugkwam
dat was toen er nog ijsberen waren
toen ik nog niet wist hoe dun het ijs
wie zou verdwijnen en wie bleef smelten
zolang het ijs smelt is het feest