een meer gemaakt van roestend water
ik ruik het natte riet, ruik het metaal
de bodem is een fietsenkerkhof
zie mezelf er buiten staan, 
mijn schoenen in de drek gedoopt
een aalscholver droogt haar veren 
een telefoon gaat over
een specht die op een lichtmast roffelt
dan alleen nog wind rommelend door het oeverriet
wie roept vanuit het midden van het meer
ik ben mijn sleutel hier verloren

(5-10-2022 versie 3)