Voor het programma ‘Verkeedr Verbonden’ van het 4 Mei-Projekt, maakte ik een tekst die door Robert Ramaker op muziek is gezet. Het bijgevoegde audiofragment is een opname van de uitvoering in Vries.

De tekst is een gedachte, een flard, meer dan een gedicht. Woorden kunnen grote gaten slaan in relaties tussen mensen. Voordat we door hebben dat we van elkaar verwijderd raken, is er al een gat. We dansen met zijn allen rondom dat soort zwarte gaten, het stof waait op en vergroot het gat. Nauwelijks met woorden te overbruggen afstanden. En toch optimisme, want elkaar in de ogen kijken en andere woorden gebruiken… misschien dat het helpt

de gezongen tekst van ‘schaduw’

in de schaduw van woorden groeit onzichtbaar een gat
geen woord rekt genoeg om die groei nog te stoppen
op de rand van het weten schuilen krijtdroge woorden
een pessimistische danser beweegt door hun stof
kijk me aan, als de woorden te zwaar zijn
als het licht niet ontsnappen kan
vergeet alle woorden, behalve de schuwe
de nuance van schaduw, het optimisme van of